I alt 1507 ord
konisk adjektiv
Grundform | konisk |
---|
Neutrum | koniskt |
---|
Pluralis | koniska |
---|
Udtale | [kon-isk] |
---|
Synonym | konformig |
---|
Se også | toppig |
---|
-
konisk, med form som en kegle, kegleformet
konjak substantiv
Singularis, ubestemt form | konjak |
---|
Singularis, bestemt form | konjaken |
---|
Pluralis, ubestemt form | - |
---|
Pluralis, bestemt form | - |
---|
Udtale | [kånnj-akk] |
---|
Synonym | cognac |
---|
Se også | grogg |
---|
Sproglig herkomst | cognac, af bynavnet Cognac, fransk |
---|
-
cognac, kognak
(drikke m.m.)
eksempel
-
Orvar har smak för spansk konjak
O. har fået smag for spansk cognac
-
Konjak kanske mest förknippas med kaffet efter en god måltid. Som tillbehör gärna en chokladbit eller (förr) en stor cigarr
Kognak (cognac) associeres måske mest med kaffen efter et velsmagende måltid. Som tilbehør gerne et stykke chokolade, eller (før) en stor cigar
konjaksgrogg substantiv
Singularis, ubestemt form | konjaksgrogg |
---|
Singularis, bestemt form | konjaksgroggen |
---|
Pluralis, ubestemt form | konjaksgroggar |
---|
Pluralis, bestemt form | konjaksgroggarna |
---|
Udtale | [kånnj-akks-grågg] |
---|
-
cognac(s)grog, kognaksgrog
eksempel
-
Från min barndom minns jag farfar där han satt på kvällarna med sin konjaksgrogg, en hederlig gammaldags grogg - konjak blandad med sockerdricka
Fra min barndom husker jeg farfar, hvor han sad om aftenen med sin kognaksgrog, en hæderlig gammeldags grog tilsat kognak og sød sodavand
konjakskupa substantiv
Singularis, ubestemt form | konjakskupa |
---|
Singularis, bestemt form | konjakskupan |
---|
Pluralis, ubestemt form | konjakskupor |
---|
Pluralis, bestemt form | konjakskuporna |
---|
Udtale | [kånnj-akks-kupa] |
---|
Synonym | konjaksglas |
---|
-
cognac(s)glas, konjaksglas
eksempel
konjektur substantiv
Singularis, ubestemt form | konjektur |
---|
Singularis, bestemt form | konjekturen |
---|
Pluralis, ubestemt form | konjekturer |
---|
Pluralis, bestemt form | konjekturerna |
---|
Udtale | [kon-jekkt-ur] |
---|
Sproglig herkomst | (af lat. conjectura, af latin conjicere, formode, latin |
---|
-
konjektur, velbegrundet gæt, formodning, gisning
(filosofi)
konjugation substantiv
Singularis, ubestemt form | konjugation |
---|
Singularis, bestemt form | konjugationen |
---|
Pluralis, ubestemt form | konjugationer |
---|
Pluralis, bestemt form | konjugationerna |
---|
Udtale | [konn-jugg-aschon] |
---|
Se også | böjning, deklination |
---|
-
konjugation/bøjning (af fx verber)
(grammatik, ordbøger, sprogvidenskab)
eksempel
-
Om jag ska böja ett italienskt verb i presens singularis, säger jag t.ex.: parlo, parli, parla efter 1sta konjugationen
Hvis jeg skal bøje et italiensk verbum (udsagnsord) i præsens singularis (nutid i ental) siger jeg fx parlo, parli, parla efter 1. konjugation
|