I alt 613 ord
avsvor, avsvuren, avsvuret, avsvurit, avsvurna
Se: avsvära
avsvära uregelmæssigt verbum
Infinitv | avsvära |
---|
Præsens | avsvär |
---|
Imperfektum | avsvor |
---|
Participium | avsvurit/avsvuren/avsvuret/avsvuren |
---|
Synonym | avsvärja |
---|
-
afsværge, frafalde, opgive
avsvärja uregelmæssigt verbum
Infinitiv | avsvärja |
---|
Præsens | avsvärjer/avsvär |
---|
Imperfektum | avsvor |
---|
Participium | avsvurit/avsvuren/avsvuret/avsvurna |
---|
Udtale | [av-svärrja] |
---|
Synonym | avsvära |
---|
-
afsværge, frafalde, opgive
avsyna verbum
Infinitiv | avsyna |
---|
Præsens | avsynar |
---|
Imperfektum | avsynade |
---|
Participium | avsynat/avsynad |
---|
Udtale | [av-syna] |
---|
-
syne, holde syn over, besigtige
avsynare substantiv
Singularis, ubestemt form | avsynare |
---|
Singularis, bestemt form | avsynaren/avsynarn |
---|
Pluralis, ubestemt form | avsynare |
---|
Pluralis, bestemt form | avsynarna |
---|
Udtale | [av-syn-are] |
---|
Se også | synare |
---|
-
person der kontrollerer/besigtiger fabriksvarer eller lign.
(fag, profession og lign.)
avsäga sig verbum
Infinitiv | avsäga sig |
---|
Præsens | avsäger sig |
---|
Imperfektum | avsa sig/avsade sig |
---|
Participium | avsagt sig |
---|
Udtale | [av-säjja sej] |
---|
-
afsige sig, frasige sig, fraskrive sig
|