I alt 5427 ord
förfrågning substantiv
Singularis, ubestemt form | förfrågning |
---|
Singularis, bestemt form | förfrågningen |
---|
Pluralis, ubestemt form | förfrågningar |
---|
Pluralis, bestemt form | förfrågningarna |
---|
Udtale | [för-fråg-ning] |
---|
Synonym | förfrågan |
---|
-
forespørgsel, spørgsmål (mest i pluralis)
eksempel
förfrämliga verbum
Infinitiv | förfrämliga |
---|
Præsens | förfrämligar |
---|
Imperfektum | förfrämligade |
---|
Participium | förfrämligat/förfrämligad |
---|
Udtale | [för-främm-liga] |
---|
Se også | alienera |
---|
-
fremmedgøre, fjerne fra en naturlig/følelsesmæssig tilknytning til væsentlige forhold i tilværelsen/gøre usikker/ligeglad/isoleret
förfula verbum
Infinitiv | förfula |
---|
Præsens | förfular |
---|
Imperfektum | förfulade |
---|
Participium | förfulat/förfulad |
---|
Udtale | [för-fula] |
---|
-
gøre grimmere
eksempel
-
Många riksdagsledamoter menar att tiggare ger oss en förfulad gatubild
Mange rigsdagsmedlemmer mener, at tiggere får vores gadebillede til at se grimmere ud
förfuska verbum
Infinitiv | förfuska |
---|
Præsens | förfuskar |
---|
Imperfektum | förfuskade |
---|
Participium | förfuskat/förfuskad |
---|
Udtale | [för-fusska] |
---|
-
fordærve, forkludre
förfäa verbum
Infinitiv | förfäa |
---|
Præsens | förfäar |
---|
Imperfektum | förfäade |
---|
Participium | förfäat/förfäad |
---|
Udtale | [för-fäa] |
---|
-
fordumme, brutalisere, forråe
(ældre udtryk)
|