I alt 613 ord
avmarsch substantiv
Singularis, ubestemt form | avmarsch |
---|
Singularis, bestemt form | avmarschen |
---|
Pluralis, ubestemt form | avmarscher |
---|
Pluralis, bestemt form | avmarscherna |
---|
Udtale | [av-marrsch] |
---|
-
afmarch, det at marchere væk fra et sted (mest i singularis)
(militær m.m.)
avmaska verbum
Infinitiv | avmaska |
---|
Præsens | avmaskar |
---|
Imperfektum | avmaskade |
---|
Participium | avmaskat/avmaskad |
---|
Udtale | [av-masska] |
---|
-
afmaske, lukke af (ved strikning, hækling m.m.)
eksempel
-
behandle mod indvoldsorm (om fx hund, kat)
avmattas verbum
Infinitiv | avmattas |
---|
Præsens | avmattas |
---|
Imperfektum | avmattades |
---|
Participium | avmattats |
---|
Udtale | [av-matt-as] |
---|
Se også | matta |
---|
-
blive afmattet, svækkes
eksempel
avmattning substantiv
Singularis, ubestemt form | avmattning |
---|
Singularis, bestemt form | avmattningen |
---|
Pluralis, ubestemt form | avmattningar |
---|
Pluralis, bestemt form | avmattningarna |
---|
Udtale | [av-matt-ning] |
---|
Se også | försvagning |
---|
-
afmatning, svækkelse, svagere tendens
eksempel
avmåla verbum
Infinitiv | avmåla |
---|
Præsens | avmålar |
---|
Imperfektum | avmålade |
---|
Participium | avmålat/avmålad |
---|
Udtale | [av-måla] |
---|
Synonym | måla av |
---|
-
afbilde
eksempel
avmåla sig verbum
Infinitiv | avmåla sig |
---|
Præsens | avmålar sig |
---|
Imperfektum | avmålade sig |
---|
Participium | avmålat sig |
---|
Udtale | [av-måla sej] |
---|
-
aftegne sig, vise sig, komme til syne
|